เนื่องด้วยผมเป็นนักเรียนประจำ ผมจึงต้องเข้าโรงเรียนก่อนที่โรงเรียนจะเปิด 1 วัน วันนั้นผมยังไม่มีเพื่อนที่ผมรู้จักเลยครับ ผมรู้สึกเศร้า เสียใจที่ต้องจากบ้านมาอยู่ที่โรงเรียนนี่ถึงแม้โรงเรียนจะมี กีฬาให้เล่น มีรุ่นพี่ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้จักใคร และยังไม่ค่อยชอบอาหารที่นี่อีก ช่างเป็นคืนที่แสนเศร้า เมื่อคืนอันยาวนาน นั้นผ่านไป เช้าวันแรกของโรงเรียนก็เริ่มขึ้น โรงเรียนเริ่มจากการจัดแถว ซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าผมอยู่ห้องใด แต่ปัญหาเหล่านั้นก็ผ่านไปได้ ผมรู้จักคนที่นั่งหลังผม เขาก็เป็นนักเรียนประจำเช่นเดียวกัน แต่ผมยังไม่รู้จนเมื่อเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์ แต่เมื่อ เรารู้จักกันดี ผมมีเพื่อนมากขึ้น และเวลาการปรับตัวนี้คงจบลงแล้ว เวลานี้เป็นเวลาที่เศร้ามาก สำหรับผม แต่อย่างไร ผมก็ต้องพบอนาคตอีกมากที่ผมไม่รู้
ป.ล. ปัจจุบันผมกำลังจะจบ ม.6 จากโรงเรียนแสงทองวิทยา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น